kısmetime düşen şu yaşamda
rezidanslar ardı gecekondu iki göz oda
beş çocuk bir adam bir de kuma
ayağımda geçen yazdan kalma
eski bir kundura
koşar dururum bir çöpten diğerine
belki bulurum bir rızk diye
rezidanslardan arta kalanlar arasında
iki göz gecekondumda
çingene gecem açar teneke saksılarda
sarı kırmızı beyaz sardunya
bir hasret şarkısı mı çalınır
sabah akşam durmadan eski pikabımda
mutlu muyum bilmem
yüzümde hep gülücükler olsa da
satarsam eğer günde birkaç buket
birkaç demet karanfil, gül, ve her daim papatya,
doydu demektir akşama çoluk çocuk bizim damda
eşit iş eşit aş
ama yok eşit aşk akşama bizim evde
bir adam, beş çocuk bir de kuma
kısmetime düşen bu yaşamda
salınır da salınır ipsiz sapsız düşüncem
rezidans ardı istimlakı yakın arsalarda
iki kuruş kazansam mutlu olacam
çöp bidonlarında bakalım bugün ne bulacam
sade ben bilirim
başkası bilmez
rezidanslar ardı benim hikâyem
neyleyim ben boy pos olmuş yerinde
bedenim ölüp gitmiş eski esvaplar içinde
bir adam, beş çocuk bir de kuma
kısmetime düşen bu yaşamda!
Ataşehir, 12.02.2012
