Rezidanslar Ardı Çingene Gecem

kısmetime düşen şu yaşamda

rezidanslar ardı gecekondu iki göz oda

beş çocuk bir adam bir de kuma

ayağımda geçen yazdan kalma  

eski bir kundura

koşar dururum bir çöpten diğerine

belki bulurum bir rızk diye

rezidanslardan arta kalanlar arasında

iki göz gecekondumda  

çingene gecem açar teneke saksılarda

sarı kırmızı beyaz sardunya

bir hasret  şarkısı mı  çalınır

sabah akşam durmadan eski pikabımda

mutlu muyum bilmem

yüzümde  hep gülücükler olsa da

satarsam eğer günde birkaç buket

birkaç demet karanfil, gül, ve  her daim papatya, 

doydu demektir akşama çoluk çocuk bizim damda

eşit iş eşit aş

ama yok eşit aşk akşama bizim evde

bir adam, beş çocuk bir de kuma

kısmetime düşen bu yaşamda

salınır da salınır ipsiz sapsız düşüncem

rezidans ardı  istimlakı yakın arsalarda

iki kuruş kazansam mutlu olacam

çöp bidonlarında bakalım bugün ne bulacam

sade ben bilirim

başkası bilmez

rezidanslar ardı benim hikâyem

neyleyim ben  boy  pos  olmuş yerinde

bedenim ölüp gitmiş eski esvaplar içinde

bir adam, beş çocuk bir de kuma

kısmetime düşen bu yaşamda!

Ataşehir, 12.02.2012